środek ciężkości

См. также в других словарях:

• środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… …   Słownik języka polskiego

• środek — 1. Państwo Środka «Chiny»: Władze chińskie dopięły swego: Tybet uznano w zasadzie za wewnętrzną sprawę Państwa Środka. Polityka 21/2000. 2. Złoty środek «pośredni stopień między dwiema skrajnościami, rozwiązanie kompromisowe»: Prawdziwą… …   Słownik frazeologiczny

• ЦЕНТР ТЯЖЕСТИ — геометрическая точка твёрдого тела, через которую проходит равнодействующая всех сил тяжести, действующих на частицы этого тела при любом положении его (Болгарский язык; Български) пространстве (Болгарский язык; Български) център на тежестта… …   Строительный словарь

• chwiejny — chwiejnyni 1. «przechylający się w różne strony; chwiejący się, kołyszący się; chybotliwy» Chwiejny chód, krok. Chwiejny płomień Chwiejna kładka. Chwiejny pokład statku. ∆ fiz. Równowaga chwiejna «równowaga ciała sztywnego, którego środek… …   Słownik języka polskiego

• równowaga — ż III, CMs. równowagaadze, blm 1. «stan ciała, w którym działające na nie siły wzajemnie się znoszą, a więc nie powodują ruchu» ∆ fiz. Równowaga stała «równowaga, przy której ciało po wychyleniu wraca do pierwotnego położenia» ∆ Równowaga… …   Słownik języka polskiego

• wyważać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyważaćam, wyważaća, wyważaćają, wyważaćany {{/stl 8}}– wyważyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyważaćżę, wyważaćży, wyważaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podważając,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciężkość — Środek, punkt ciężkości «rzecz najważniejsza, istota czegoś; punkt centralny, centrum, ośrodek czegoś»: (...) od początku 1919 r. punkt ciężkości działań dyplomacji polskiej wyraźnie zaczął się przesuwać do Paryża, gdzie rozpoczynała obrady… …   Słownik frazeologiczny

• ciężkość — ż V, DCMs. ciężkośćści, blm 1. «właściwość wszelkich ciał polegająca na przyciąganiu ich przez Ziemię; ciążenie; ciężar, waga czegoś» Jabłka odrywały się z drzewa na skutek swej ciężkości. Mimo swej ciężkości poruszał się lekko i zgrabnie. ∆ fiz …   Słownik języka polskiego